Niestety nie udało mi się wyśledzic miejsca, gdzie podają aktualnie ową golonkę z Rudki więc postanowiłam zrobic ją sama. Efekty moich antropologiczno-kulinarnych-etnograficznych poszukiwań to właśnie ten post. Najpierw szybki skok na Najsmaczniejszą Listę:
"Rudka to miejscowość położona w gminie Stara Kornica. Miejscowość ta otoczona jest lasami bogatymi w owoce i grzyby leśne. Jesienią, gdy przychodzi czas grzybobrania, wielu mieszkańców Rudki udaje się do lasu po grzyby, przede wszystkim kurki, które później wykorzystuje w domowej kuchni. Na terenach tych powszechnie przygotowywano golonkę faszerowaną grzybami leśnymi, najczęściej kurkami. Golonka „musiała być z własnej hodowlanej świnki pasionej tradycyjnymi ziemniakami i ospą z własnej stodoły. Przed pieczeniem leżała w zalewie słonej, a później pieczona była na czerwono w piecu chlebowym. Początkowo piekło się ją z kością, później wyjmowano i nadziewano mięsem mielonym z grzybami zbieranymi w rudeckim lesie” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami wsi Rudka).
Farsz przygotowywany z mięsa mielonego wieprzowego z dodatkiem leśnych grzybów, jajka i przypraw, jest to doskonałe połączenie tradycyjnych smaków, charakterystycznych dla tego terenu. Po wypełnieniu golonki farszem, obficie posypywano ją ziołami i przyprawami, kładziono na blasze i pieczono, najlepiej w piecu chlebowym. Podczas pieczenia należało kilkakrotnie obracać ją polewając piwem."

- Golonka faszerowana z Ejszeryszek
- Golonka sądecka tradycyjna
- Golonka po kaszubsku
- Golonka po kociewsku
- Noga na ciepło
- Golonka po pomorsku
- Golonka w słoju z Górna
- Golonka po wielkopolsku
- Golonka podkarpacka z Pilzna
- Golonko po beskidzku