Księżna Anna Mazowiecka przez 15 lat samodzielnie rządziła Mazowszem po śmierci swoich braci: Janusza i Stanisława. Ostatnia z rodu Piastów Mazowieckich była zdolną administratorką i gdyby nie spotkała na swojej drodze innej silnej kobiety - Bony Sforzy, najpewniej Mazowsze jeszcze długo nie zostałoby częścią Korony. Żyła 60 lat a swoje jedyne dziecko urodziła już po "40" tce czyli nawet jak na "nasze czasy" dośc późno. Niestety pozbawiona Mazowsza w 1537 roku wyjechała wraz z mężem na Podkarpiacie do Jarosławia gdzie została aż do śmierci.
Z księżną łączą się dwa ciekawe miejsca na Mazowszu. Zamek w Liwiu oraz miasto Ostrów Mazowiecka, gdzie w ubiegłym roku odsłonięto pomnik księżnej, w 570 rocznicę nadania praw miejskich. Sam Ostrów Mazowiecka to też ciekawy temat. Totalny bałagan językowy. Ostrów rodzaj męski a żeński Mazowiecka. Językoznawcy i etymolodzy spierają się co do pochodzenia tej karkołomnej nazwy.
słowo ostrów lub ostrowa oznaczało bór, czyli 60 barci. Inni, że drabinkę przygotowaną z wierzchołka drzewa iglastego, po której bartnik dostawał się do barci na tzw. podkur, lub po prostu znamię (signum), którym bartnicy oznaczali swe barcie.
za www.wikipedia.pl
Jeśli chcielibyście się wybrac do grodu księżnej to po drodze musicie koniecznie wstąpic do Fimaro aby kupic przetwory Anny Walczyńskiej. Koronkowy "hand made". Urzekająca konfitura z czerwonej porzeczki. Boski agrest z imbirem. Fenomentalna truskawka z cynamonem. No i mus malinowy od którego można zwariowac z organoleptycznej rozkoszy....
Po drodze jest też łowisko "JEGIEL" (Nowa Wieś k. Długosiodła, Gm. Brańszczyk). Na miejscu smażalnia ryb, grill i bar. A do wyboru karpie, amury, szczupaki, liny, okonie i sumy. A co najważniejsze w gminie Ostrów Mazowiecka w Starym Lubiejewie pan Franciszek Kesler wyrabia doskonały olej rzepakowy.
Produkt regularnie zdobywa nagrody w tym I nagrodę w konkursie „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów". Aromatyczny, złocisty i niepowtarzalny w smaku z uwagi na własną technologię uzyskiwania.
Produkt regularnie zdobywa nagrody w tym I nagrodę w konkursie „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów". Aromatyczny, złocisty i niepowtarzalny w smaku z uwagi na własną technologię uzyskiwania.
