Województwo
mazowieckie to historyczne tereny nie jedynie samego Mazowsza, ale
również Podlasia i Kurpiów. Stąd też tradycje kulinarne, zwłaszcza na
terenach "przy granicznych" są ze sobą mocno pomieszane. Kuchnia
Kurpiowska bazuje na prostocie i wykorzystaniu potencjału lasów:
dziczyzna, jagody leśne, grzyby. Jest to kuchnia skoncentrowana na
wyrazistych smakach i stosunkowo ostra. Wśród przypraw pierwsze skrzypce
gra chrzan. Dodawany do mięs i zup. Te ostatnie zakwasza się sokiem z kapusty
kiszonej. Stąd właśnie na Mazowsze przywędrował przepis na wigilijną zupę grzybową (z ww sokiem).
Dużo też wśród składników najpopularniejszych dań: kasz, ziemniaków i pasternaku. Z kaszy gryczanej przygotowuje się pezaki (pyzy) ze skwarkami i mlekiem a z kaszy jaglanej świetne pierogi drożdżowe i krupnik. Ziemniaki są bazą do rejbaka czyli zapiekanki ziemniaczanej z dodatkiem kiełbasy i boczku. Na blachach kuchni kaflowych pieką się kołacze (mieszane ziemniaki surowe z gotowanymi). Zupa kurpiowska to w dużym uproszczeniu kartoflanka ze znacznym "udziałem" marchewki. Inną klasyczną zupę czyli żur krasi się sadłem. Na przednówku smakują doskonale pajdy chleba z lokalnym smalcem i ogórkami małosolnymi.
Mieszkańcy Kurpiowszczyzny gasili pragnienie nie tylko sokiem
brzozowym, piwem jałowcowym czy kwasem chlebowym ale i mocniejszymi
trunkami. Do najpopularniejszych na tym terenie należą krupniki i
miodziuszki, przygotowywane na bazie powszechnego tu miodu. Na deser
można zjeśc sobie fafernuchy (ciastka z mąki żytniej, marchwi lub buraków i miodu). Znane
i cenione są też kurpiowskie wędliny. Dzięki obróbce cieplnej (mówiąc
po ludzku: wędzeniu) w dymie jałowcowym uzyskują specyficzny smak i
zapach.
Z mięs najpopularniejsze były gęsi i kaczki a jednym ze sztandarowych dań jest kotlet po kurpiowsku czyli płaty schabu zawijane z kiełbasą i imbirem. Brzmi rewelacyjnie, nieprawdaż? Kurpie warte są bliższego poznania. Zwłaszcza od kuchni:) tak więc będziemy zaglądac tu bardzo często.
Dużo też wśród składników najpopularniejszych dań: kasz, ziemniaków i pasternaku. Z kaszy gryczanej przygotowuje się pezaki (pyzy) ze skwarkami i mlekiem a z kaszy jaglanej świetne pierogi drożdżowe i krupnik. Ziemniaki są bazą do rejbaka czyli zapiekanki ziemniaczanej z dodatkiem kiełbasy i boczku. Na blachach kuchni kaflowych pieką się kołacze (mieszane ziemniaki surowe z gotowanymi). Zupa kurpiowska to w dużym uproszczeniu kartoflanka ze znacznym "udziałem" marchewki. Inną klasyczną zupę czyli żur krasi się sadłem. Na przednówku smakują doskonale pajdy chleba z lokalnym smalcem i ogórkami małosolnymi.
Mieszkańcy Kurpiowszczyzny gasili pragnienie nie tylko sokiem
brzozowym, piwem jałowcowym czy kwasem chlebowym ale i mocniejszymi
trunkami. Do najpopularniejszych na tym terenie należą krupniki i
miodziuszki, przygotowywane na bazie powszechnego tu miodu. Na deser
można zjeśc sobie fafernuchy (ciastka z mąki żytniej, marchwi lub buraków i miodu). Znane
i cenione są też kurpiowskie wędliny. Dzięki obróbce cieplnej (mówiąc
po ludzku: wędzeniu) w dymie jałowcowym uzyskują specyficzny smak i
zapach. Z mięs najpopularniejsze były gęsi i kaczki a jednym ze sztandarowych dań jest kotlet po kurpiowsku czyli płaty schabu zawijane z kiełbasą i imbirem. Brzmi rewelacyjnie, nieprawdaż? Kurpie warte są bliższego poznania. Zwłaszcza od kuchni:) tak więc będziemy zaglądac tu bardzo często.
Przygotowując materiał korzystałam z ww strony Internetowej oraz z publikacji R.Sypek "Specjały kuchni mazowieckiej".
